A traza foi deseñada por Fernando de Casas e Novoa. Na fachada cóntanse unha serie de historias que son a suma da traxectoria relixiosa, cultural e estratéxica da Catedral como institución. Un auténtico aparato de propaganda que emite mensaxes. Por exemplo: arriba está Santiago, con dous reis axeonllados ante el. Deixa claro que os monarcas hispánicos lle deben homenaxe e tributo ao Patrón. O patronazgo (e as inmensas rendas) eran cuestionadas desde fins do XVI por outros intereses en Castela e máis lugares. Máis abaixo están os discípulos, a estrela e a arca de mármore. É dicir, está a…

los pies tienen que doler... Y por todo lo logrado - Estádesnos molestando, isto é unha cidade, non é un monte.

O 14 de xuño os veciños da contorna de Casalonga manifestáronse en Santiago contra o proxecto de vertedoiro de Toysal. Fixeron un tramo do Camiño e remataron na Quintana. Pero a súa idea era entrar na Catedral. A cabalo. E con todo o dereito (...) O señor do Pazo do Faramello tiña o privilexio real de entrar a cabalo na catedral. A condición era portar o anel do señor e vestir o cabalo dun xeito determinado. Gonzalo Rivero de Aguilar, actual señor do pazo e tamén afectado polo vertedoiro, aceptou. Pero o tema era incrible, porque o dereito de entrar a cabalo na catedral existía, pero NUNCA se exercera desde que fora concedido, en 1815 (...) O dereito era un xeito de devolver un enorme favor: o recontratataravó de Gonzalo, Manuel Rivero de Aguilar, convertera o Faramello nun núcleo da resistencia contra os franceses.

Andrade é o mestre galego ao que a Real Academia Galega de Belas Artes adica o Día das Artes Galegas 2020, para a difusión da súa figura e traxectoria artística. É un dos grandes arquitectos naturais de Galiza en pleno Barroco, mestre dos máis importantes artistas do s. XVIII e figura destacada da arquitectura española nos dous campos onde exerceu o seu oficio, a retablística e a construción. A exposición consta de 24 paneis onde se mostra, con imaxes fotográficas, planos e textos, a súa longa traxectoria de obras e proxectos por distintas localidades galegas como Santiago, Lugo, Ourense, A…

Proclamouse o 27 de xuño de 1931, un día antes das eleccións ás Cortes, cando activistas como Pedro Campos ou Alonso Ríos declararon que a solución para os problemas de Galiza non pasaba por integrarse nunha República Española senón por optar pola creación da I República Galega. A declaración do Estado Galego veu propiciada por un ambiente de malestar xerado polo caciquismo imperante e mais pola paralización das obras do ferrocarril, deixando sen traballo a 12.000 obreiros.

A directora da residencia da empresa en Compostela acusa o Goberno galego de tardar 9 días en comezar a hospitalización de enfermos de coronavirus e de rexeitar o traslado dos máis dependentes. Vellez Digna atopa verosímil a denuncia "pois algo debeu pasar para que deixasen morrer tantas persoas", pero ve tamén un intento da empresa de "escusarse" pola mala xestión realizada.