Chovía. Sempre chove. É bo pra horta, din.
Pero eu non podo fa'er nada mentres chova!
Chovía. Sempre chove. É bo pra o medioambiente. Chéanse os pantanos.
Pero eu non podo fa'er nada mentres chova!
Chovía. Sempre chove. É Bo pra o esprito.
Ao final non se pode facer nada en Galiza!
(Salvo perderse nas súas fragas e montes, e veder nos prados e na beira do mar aínda sempre hai verde!)
Se non chove. E se chove...
Se chove! Deixa chovere! Se orballa deixa orballare!
Por máis que chova e vente de ti non me ide aparte!
E vou bicarte nos beizos, rula!